Onderzoek onder consumenten en deskundigen onthult: Geen enkel land is goed in het bestrijden van online oplichting

De Global Anti Scam Alliance en ScamAdviser.com ondervroegen zowel 200 cybercrime-experts als 4.430 consumenten om te bepalen welk land het beste is in het bestrijden van online oplichting. Moraal van het verhaal: het lijkt erop dat geen enkel land het echt verdient om "Best Scam Fighting Country of the World" genoemd te worden.

De experts op LinkedIn geloven over het algemeen dat hun land niets (35%) of slechts een beetje (48%) doet. Slechts 7% vindt dat hun land het beste scam bestrijdende land is. De deelnemers kwamen voornamelijk uit de VS, Canada en India.

De 4.430 consumenten beoordeelden de prestaties van hun land eveneens slecht. Opmerkelijk is dat de top drie van best presterende landen allemaal ontwikkelingslanden zijn: Indonesië, Bangladesh en de Filippijnen. Consumenten uit Indonesië waren de enigen die hun land een 6,1 op 10 als "voldoende" gaven. Het Verenigd Koninkrijk staat op de vijfde plaats, gevolgd door Canada en de Verenigde Staten staan op de elfde plaats.

Land	Aantal	Score
Indonesië	96	6,1
Bangladesh	42	5,6
Filippijnen	101	5,5
Pakistan	186	5,1
Verenigd Koninkrijk	212	5
Canada	155	5
Duitsland	93	5
India	449	4,9
Frankrijk	89	4,8
Spanje	45	4,8
Verenigde Staten van Amerika	1002	4,6
Mexico	57	4,6
Italië	61	4,5
Nigeria	116	4,4
Australië	125	4,3
Maleisië	53	4,3
Brazilië	45	4,3
Roemenië	73	4
Kenia	34	4
Zuid-Afrika	153	3,6

Consumenten konden hun land ook beoordelen op verschillende aspecten van zwendelbestrijding, waaronder

- Bewustmaking

- Aanbieden van hulpmiddelen om zwendel te herkennen

- Gemak van het melden van zwendel

- Handhaving van scammers

De scores verschillen weinig per categorie. Indonesië, Bangladesh en de Filippijnen stonden telkens in de top 3. Australië kreeg een 5,9 voor 'Gemak van oplichting melden' en verdiende daarmee de tweede plaats in deze categorie met Indonesië als nummer 1 en Bangladesh en de Filippijnen op een gedeelde derde plaats.

De deelnemers aan het onderzoek noemden verschillende redenen voor de over het algemeen slechte score van hun land. Op de vraag hoe hun land zich kan verbeteren, werden vijf belangrijke gebieden voor verbetering genoemd.

De eerste richt zich op het creëren van meer scambewustzijn, vooral via massamedia zoals tv en radio. Consumenten willen vooral meer concrete voorbeelden zien van de nieuwste soorten oplichting.

"Waarom kunnen we geen proactieve wereldwijde politiemacht hebben die
deze oplichtingswebsites helemaal uit de weg ruimt?"

Een tweede verbetering die vaak wordt genoemd, is het bieden van meer hulpmiddelen aan consumenten om oplichting te herkennen of te blokkeren, of dit nu via de telefoon (vooral robocalls), e-mail of websites is. Hoewel in sommige landen commerciële hulpmiddelen worden aangeboden, hebben niet alle deelnemers de financiële middelen om deze aan te schaffen of vinden ze dat deze door de overheid moeten worden aangeboden om alle burgers te beschermen.

"Waarom hebben we geen nationale firewall die ons beschermt
tegen oplichting als bedrijven deze al hebben?"

Gemakkelijkere en meer gecentraliseerde rapportage van oplichting wordt ook vaak genoemd als verbetering. Verschillende respondenten geven aan dat het melden van oplichting in hun land niet online kan. Ook hebben ze het gevoel dat de politie zich concentreert op het beschermen van bedrijven en rijke burgers tegen oplichting en consumentenoplichting niet serieus neemt. Sommigen melden dat ze worden uitgelachen door de politie of te horen krijgen dat opgelicht worden hun eigen schuld is. Tot slot moeten, naast het makkelijker melden, ook de ondernomen acties zichtbaarder worden.

"We kunnen oplichting melden bij de autoriteiten, maar we krijgen nooit
maar we krijgen nooit feedback en we weten niet wat er wordt gedaan."

De vierde actie die wordt genoemd is strengere, internationale wetgeving. In verschillende landen zijn de straffen voor oplichting erg licht of bestaan ze zelfs niet. Veel deelnemers pleiten voor een wereldwijde politiemacht die online zwendel bestrijdt, vooral met betrekking tot cryptocurrency zwendel. Nu heeft de nationale politie niet de bevoegdheid om oplichters aan te houden omdat ze buiten hun jurisdictie opereren.

"De overheid en banken knijpen een oogje dicht voor oplichters die hun briefhoofd en logo gebruiken.
Zelfs de belastingdienst! Je vraagt je af of zij niet in bed liggen met de oplichters."

Tot slot stellen consumenten dat sociale media, met name Google en Facebook, meer verantwoordelijk moeten worden gehouden voor advertenties van oplichters en verloren geld moeten terugbetalen. Hetzelfde geldt voor banken die meer verantwoordelijk moeten worden gehouden voor het opsporen en terugbetalen van ongebruikelijke geldtransfers. Tot slot zouden hostingbedrijven en registrars meer aan de schandpaal moeten worden genageld voor het ondersteunen en zelfs beschermen van scamsites, of gedwongen moeten worden om Know Your Customer (KYC) processen toe te passen.